فشارهای روحی حزن و اندوه
اندوه: اندوهگین شدن،گریه کردن،احساس ویرانی و یاس کردن بازخوردهای طبیعی یک انسان به حوادث طاقتفرسایی است که برای او رخ داده است. در روزها و هفتههای ابتدای رخ دادن یک حادثه طاقتفرسا،اندوهگین شما به شما کمک خواهد کرد تا از خودتان مراقبت کنید.شما در این هنگام گوشه گیر میشوید و تمایل ندارید مثل سابق فعال و سرزنده باشید. برای بعضی افراد این دوره غم و اندوه ماهها و یا سالها ادامه خواهد داشت. شما بعد اکثرا در شرایطی نخواهید بود که احساس شعف کنید و یا به چیزی بخندید.اکثر افراد در این حالت تنها درباره خودشان و درباره دیگران و همچنین درباره آینده خود احساسمنفی خواهند داشت. شما دائما احساس خستگی میکنید و هیچ قدرتی ندارید تا کاری انجام دهید.شما نمیتوانید به خوبی تمرکز کنید و بد خواب خواهید شد و اصلا اشتها نخواهید داشت.افرادی که حالشان به این صورت است،اعتماد به نفسشان را از دست دادهاند، احساس بی ارزشی میکنند،ناامیدند یا نسبت به موقعیت سختی که در آن قرار گرفتهاند،احساس گناه میکنند.انگار در این حالت شما در یک سوراخ عمیق نشستهاید.
بعضی افراد هم فکر میکنند که دیگر توانی برای زندگی کردن ندارند.
اما راههایی برای خلاصی از این سوراخ عمیق وجود دارد.
مدیریت کارهای روزانه.
نشان دادن اندوه کمک میکند تا حال کسانی که حالشان در حال حاضر خوب نیست و نیازمند توجه و حمایت هستند را بهتر بفهمید. صحبت از احساس و درکتان از حوادث موثر خواهد بود. اکثرا آزار دهنده است تا احساستان را با دیگران به اشتراک بذارید و برای آنها گریه کنید. برای دیگران نیز شاید به همین شکل باشد. اینکه مبتلایان از دیگران مشخصا برای مدیریت زندگی روزمره خود درخواست کمک کنند به آنها کمک میکند.به طور مشخص تحرک مداوم میتواند آنها را قویتر کند. همچنین یک روند سالم از خواب و بیداری بدن و روح آنها را تقویت میکند.در نهایت میتوانند از نیروی درونی خود استفاده کنند تا حالشان بهتر شود. همه این استراتژیها هرچه به طور مداوم مورد استفاده قرار بگیرد بهتر اثر خواهد کرد. در ابتدا میتواند یک استراتژی انتخاب کنید که مناسب حال شما باشد و آن را مرتبا تکرار کنید. سخت باشد. بهتر است هر روز و یا دفعات زیادی در هفته. اگر فشار روحی شما زیاد است باید به یک پزشک مراجعه کنید.
